Primula veris

Αρκετά κοινό. Εντοπίζεται στις βραχώδεις θέσεις του υπαλπικού υψομέτρου, στα ποολίβαδα των κορυφών καθώς και σε ανοίγματα δασών καστανιάς, δρυών και οξιάς και σε πρανή δρόμων, σε μεγάλα υψόμετρα. Μπορούμε να το βρούμε από τα 600 μ. αλλά γίνεται πιο κοινό όσο ανεβαίνουμε στις μεγάλου υψομέτρου περιοχές του βουνού.

Θα το δούμε να σχηματίζει πληθυσμούς με μεγάλο αριθμό φυτών. Πολυετές ποώδες, με μεγάλη ποικιλομορφία στα χαρακτηριστικά του, φτάνει σε ύψος μέχρι και τα 30 εκ. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, οδοντωτά, χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια, βγαίνουν όλα από τη βάση σχηματίζοντας ροζέτα. Τα άνθη είναι κίτρινα, πλατιά σωληνοειδή, ανοίγουν στην κορυφή και είναι πολλά μαζί τοποθετημένα σε ταξιανθία στην κορυφή ποδίσκου. Η πρίμουλα είναι από τα πρώτα φυτά που ανθίζουν την άνοιξη κι έχει ιδιαίτερη αισθητική αξία λόγω των ανθέων της που αναδίδουν ένα διακριτικό άρωμα μελιού. Γι’ αυτό και το είδος χρησιμοποιείται πολλές φορές ως καλλωπιστικό. Είναι ένα από τα πολλά φυτά της χώρας μας με φαρμακευτικές ιδιότητες, ίσως όχι τόσο γνωστές όπως σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Στο φυτό αποδίδονται αποχρεμπτικές, διουρητικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, ηρεμιστικές και εφιδρωτικές ιδιότητες. Λόγω της αυξημένης εμπορικής ζήτησής του στο εξωτερικό και των μυθευμάτων για τις τιμές πώλησής του παρατηρούνται, ιδιαίτερα σε βουνά της βορειοδυτικής Ελλάδας, παράνομες και ανεξέλεγκτες συλλογές που οδηγούν σε μείωση έως και εξαφάνιση πληθυσμών. Είναι φυτό για το οποίο υπάρχει ζήτηση από αγορές της Ευρώπης λόγω των ιδιοτήτων του αλλά και της χρήσης των λουλουδιών του ως βρώσιμη διακόσμηση σε σαλάτες και γλυκά, στην παρασκευή μαρμελάδων και την αρωματική ενίσχυση οινοπνευματωδών ποτών.

Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες απειλές και πιέσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στη σημαντική μείωση του πληθυσμού του.

Μειωμένης Ανησυχίας.

Η πρίμουλα σύμφωνα με την IUCN εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern), γεγονός το οποίο δεν συνεπάγεται ότι το είδος είναι ασφαλές ούτε ότι δεν πρέπει να προστατεύεται αλλά ότι «δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εφόσον διατηρούνται οι παρούσες συνθήκες». Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.