Veronica jacquinii

(Veronica jacquinii)
Ο πληθυσμός του είδους στο Παγγαίο είναι αρκετά μεγάλος. Πολυετές ποώδες φυτό, ύψους έως τα 50 εκ., τριχωτό και με αρκετές διακλαδώσεις από τη βάση του.
Sophia Siggiridou_ Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Στο Παγγαίο έχει καταγραφεί στην ανώτερη υψομετρικά ζώνη, σε υψόμετρα μεγαλύτερα από 1.700 μ. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να το συναντήσουμε και χαμηλότερα σε διάκενα δασών οξιάς, όπου υπάρχουν πολλές κατάλληλες πετρώδεις θέσεις.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Ο πληθυσμός του είδους στο Παγγαίο είναι αρκετά μεγάλος. Πολυετές ποώδες φυτό, ύψους έως τα 50 εκ., τριχωτό και με αρκετές διακλαδώσεις από τη βάση του. Χαρακτηριστικά είναι και τα φύλλα του, τα οποία είναι πολυσχιδή σαν αυτά της φτέρης (πτεροειδή σύμφωνα με την βοτανική ορολογία) ή και με δευτερεύουσες διακλαδώσεις (δις-πτεροειδή). Οι λοβοί των φύλλων είναι γραμμοειδείς ή στενά ελλειψοειδής (0,5-2 χιλ. σε πλάτος), με ελαφρά αναδιπλωμένες παρυφές. Τα άνθη ομαδοποιούνται ανά 10-35 (ταξιανθίες), που εμφανίζονται στο ακραίο (ανώτερο) τμήμα των βλαστών. Η σχηματιζόμενη από τα πέταλα στεφάνη είναι μπλε χρώματος. Η ονομασία του γένους Veronica δόθηκε από τον Κάρολο Λινναίο (1707-1778). Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος. Σύμφωνα με κάποιες, η ονομασία μπορεί να προήλθε από το αρχαιοελληνικό όνομα Βερενίκη, από παράφραση της λατινικής λέξης Velonica που με τη σειρά του προέρχεται από την πληθυσμιακή ομάδα Velones της Ισπανίας, ή μπορεί να προήλθε από τη λατινική λέξη ver που σημαίνει άνοιξη, καθώς τα είδη του γένους ανθίζουν την άνοιξη. Απαντά σε ξηρές, πετρώδεις θέσεις λιβαδιών ή σε διάκενα δασών, σε υψόμετρα μέχρι περίπου τα 2.000 μ. Ενίοτε μπορεί να είναι κοινό και σε χαμηλά σχετικά υψόμετρα (περίπου 850 μ.). Συνήθως προτιμάει ασβεστολιθικά γεωλογικά υποστρώματα, ενώ σπανιότερα απαντά και σε σχιστολιθικά ή σε σερπεντίνη. Θα το δούμε ανθισμένο από τα τέλη Μαΐου μέχρι και τον Ιούλιο.

Μέχρι τώρα δεν έχει παρατηρηθεί κάποια απειλή για τον πληθυσμό του είδους στο Παγγαίο. Ωστόσο, λόγω της σχετικά περιορισμένης περιοχής στην οποία εξαπλώνεται το είδος θα μπορούσε να απειληθεί. Έργα τα οποία μπορεί να προγραμματιστούν στην ανώτερη υψομετρικά ζώνη του Παγγαίου θα προκαλούσε μείωση στον πληθυσμό του.

Κατάσταση διατήρησης

Κατάσταση διατήρησης

Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.