Sedum hispanicum

Στο Παγγαίο έχει καταγραφεί από τα 500 μ. μέχρι τα 1.500 μ. Είναι είδος που μπορεί να βρεθεί σε διάφορες θέσεις αρκεί να υπάρχουν βράχοι που αποτελούν το κύριο υπόστρωμα στο οποίο αναπτύσσεται. Είναι αρκετά κοινό στις βόρειες εκθέσεις του όρους, ενώ γίνεται σπανιότερο προς τις νότιες περιοχές.

Σχηματίζει πολυπληθείς αποικίες σε πολλές θέσεις του Παγγαίου. Πρόκειται για ετήσιο ή πολυετές φυτό που ανήκει στην οικογένεια των παχύφυτων (οικ. Crassulaceae). Χαρακτηρίζεται από κοντούς μη ανθοφόρους βλαστούς, που σχηματίζουν ομάδες στη βάση του φυτού, ενώ οι ανθοφόροι βλαστοί του είναι μακρύτεροι φτάνοντας μέχρι και τα 20 εκ. Τα άμισχα εναλλασσόμενα φύλλα του είναι στενά ελλειπτικά ή γραμμοειδή, γκριζωπού-κοκκινωπού χρωματισμού. Η ταξιανθία έχει 2-3 κλάδους (σπανιότερα 1 ή 4) και φέρει 10-40 άνθη. Τα άνθη αποτελούνται από 6-7 (σπανιότερα 5 ή 8-9) μέρη (σέπαλα ή πέταλα) και είναι λευκωπά με ροδόχρωμα νεύρα στο μέσο των πετάλων. Ολόκληρη η οικογένεια Crassulaceae περιλαμβάνει φυτά τα οποία έχουν παχιά και σαρκώδη (crassus στα λατινικά σημαίνει παχύς, σαρκώδης) μέρη. Αυτό το χαρακτηριστικό προσδίδει στα φυτά την ικανότητα να αντέχουν σε δυσμενή περιβάλλοντα ή σε ακραίες συνθήκες. Συγκεκριμένα, τα παχιά και σαρκώδη στελέχη και φύλλα των φυτών αυτών χρησιμεύουν ως αποθήκες νερού για να μπορούν να επιβιώνουν σε δύσκολες χρονικές περιόδους, όπου το νερό δεν είναι εύκολα διαθέσιμο. Το συγκεκριμένο είδος αναπτύσσεται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι περίπου τα 2.000 μ. και ανθίζει στο διάστημα Ιούνιο έως και Αύγουστο. Μεγάλος αριθμός ειδών του γένους χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά, ενώ για κάποια υπάρχουν αναφορές και για φαρμακευτικές ιδιότητες.

Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες απειλές και πιέσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στη σημαντική μείωση του πληθυσμού του.

–

Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας. Ο πληθυσμός του είδους στο Παγγαίο δεν φαίνεται ότι απειλείται από ανθρωπογενείς παράγοντες.