Κατανομή των ειδών
Σε λιβάδια, κοντά σε ρέματα, στις άκρες δρόμων, σε πετρώδεις πλαγιές, σε ξέφωτα και σε ανοιχτές, διαταραγμένες θέσεις σε όλο το υψομετρικό εύρος του βουνού.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Πολυετές ποώδες φυτό, ύψους έως και 60 εκ., πράσινο με κοντό ρίζωμα. Τα φύλλα σχηματίζουν ρόδακα, δηλαδή βρίσκονται στη βάση του βλαστού και είναι τοποθετημένα (πάνω από το έδαφος) σε ένα κυκλικό μοτίβο (σχέδιο). Τα φύλλα μοιάζουν με λόγχες, είναι συνήθως λεία, με ισχυρά νεύρα. Τα άνθη είναι τοποθετημένα σε πυκνή, όρθια ταξιανθία που θυμίζει την ταξιανθία του σιταριού. Άνθηση από Απρίλιο έως Ιούνιο. Γνωστό ως πεντάνευρο λόγω των συνήθως ισάριθμων νευρώσεων στα φύλλα. Σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα του τρώγονται ως βραστή σαλάτα (συνδυαζόμενα με ξύδι και σκόρδο). Φαρμακευτικό φυτό στο οποίο απέδιδαν διουρητικές, αντισηπτικές, αποχρεμπτικές, μαλακτικές, αιμοστατικές, στυπτικές και επουλωτικές κυρίως ιδιότητες. Με τη μορφή αφεψήματος εφαρμόστηκε για την αντιμετώπιση διαφόρων εντερικών διαταραχών και κατά της κυστίτιδας, της νεφρολιθίασης και της χολολιθίασης. Αναφέρεται ότι βοηθά επίσης, στη θεραπεία της καταρροής, της βρογχίτιδας, της ιγμορίτιδας και του άσθματος.
Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες απειλές και πιέσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στη σημαντική μείωση του πληθυσμού του.
Κατάσταση διατήρησης
Μειωμένης Ανησυχίας.
Κατάσταση διατήρησης
Το πεντάνευρο σύμφωνα με την IUCN εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern), γεγονός το οποίο δεν συνεπάγεται ότι το είδος είναι ασφαλές ούτε ότι δεν πρέπει να προστατεύεται αλλά ότι «δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εφόσον διατηρούνται οι παρούσες συνθήκες». Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.