Κατανομή των ειδών
Αγαπάει βραχώδεις θέσεις όπου κανείς μπορεί να το δει σε ορεινές περιοχές. Έχει καταγραφεί σε διάφορες θέσεις, σε υψόμετρα πάνω των 1.200 μ. σε υπαλπικά λιβάδια, πετρώδεις πλαγιές και διάκενα δασών οξιάς.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Πρόκειται για κατακείμενο (στην επιφάνεια του εδάφους) πολυετές φυτό, ελαφρά ξυλώδες στο κατώτερο τμήμα του. Τα φύλλα του είναι πολύ μικρού μεγέθους, συνήθως ελλειπτικά στο σχήμα, ενώ στα γόνατα του φυτού υπάρχουν παράφυλλα (δύο σε κάθε γόνατο), τα οποία είναι μεμβρανώδη και σε σχήμα λόγχης. Τα άνθη του είναι μικρού μεγέθους (μικρότερα από 3,5 χιλ!) και βρίσκονται σχεδόν κρυμμένα μέσα στα διπλάσια σε μήκος, αργυρόχροα και σχεδόν διαφανή βράκτια. Περιγράφηκε το 1968 και αφιερώθηκε στον Karl Heinz Rechinger, ο οποίος το κατέγραψε για πρώτη φορά – το 1936 – στο όρος Όρβηλος (Περιφερειακή Ενότητα Σερρών). Απαντά σε πετρώδεις θέσεις σε υπαλπικά και αλπικά λιβάδια, πάντα σε ασβεστολιθικά γεωλογικά υποστρώματα. Εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι πολύ λίγα φυτά μπορούν να αντέξουν τις οικολογικές συνθήκες των θέσεων τις οποίες προτιμάει και έτσι ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα ανταγωνισμού. Είναι ανθισμένο από τα τέλη Ιουνίου μέχρι και τον Αύγουστο.
Παρότι η περιοχή της γεωγραφικής του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο είναι σχετικά περιορισμένη, το είδος δεν απειλείται από ανθρωπογενείς ή άλλους παράγοντες.
Κατάσταση διατήρησης
Προεδρικού Διατάγματος 67/81 (Φ.Ε.Κ. 23/Α/30-01-1981) «Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της έρευνας αυτών»
Κατάσταση διατήρησης
Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των φυτικών ειδών του Προεδρικού Διατάγματος 67/81 (Φ.Ε.Κ. 23/Α/30-01-1981) «Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της έρευνας αυτών». Επιπρόσθετα, συμπεριλαμβάνεται και στη λίστα των Άλλων Σημαντικών Ειδών Φυτών (ΑΣΕΦ) της Ελλάδας που συνοδεύει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Παρά το σχετικά μικρό μέγεθος του πληθυσμού του, το οποίο σχετίζεται με την περιορισμένη επιφάνεια των θέσεων τις οποίες προτιμάει, το είδος δεν φαίνεται να απειλείται.