Κατανομή των ειδών
Σε θαμνώνες, αραιά δάση, σε πετρώδη άγονα λιβάδια και σε πρανή δρόμων. Απαντά από τα χαμηλότερα υψόμετρα του βουνού περίπου έως τα 1.500 μ. και σποραδικά έως τα 1.700 μ.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Διάσπαρτο και τοπικά άφθονο. Πρόκειται για πολυετές ποώδες φυτό. Βλαστοί όρθιοι ή ανερχόμενοι, αραιά χνουδωτοί, ύψους έως 70 εκ. Φύλλα αντίθετα, με μικρό μίσχο, ωοειδή ή ελλειψοειδή, με αραιό τρίχωμα και εμφανείς αδένες. Τα άνθη είναι τοποθετημένα σε πυκνές ταξιανθίες στην κορυφή των βλαστών. Κάλυκας και στεφάνη με πυκνά εμφανή αδενώδη στίγματα. Η στεφάνη είναι συνήθως ροδόχρωμη. Η ρίγανη προτιμάει φωτεινά μέρη και είναι ανθεκτική στην ξηρασία. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό. Αποτελεί το πιο δημοφιλές μπαχαρικό στις χώρες της Μεσογείου και χρησιμοποιείται για να αρωματίσει ψητά κρέατα και σάλτσες. Το αιθέριο έλαιο έχει πολύ υψηλή ποσοτική απόδοση και χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και φαρμακοποιία, ενώ μετά την αποξήρανσή της χρησιμοποιείται και ως άρτυμα. Η δράση της θεωρείται τονωτική, αποχρεμπτική, διουρητική, καθαρτική, εμμηναγωγή, αντιψωριακή, αντιεπιληπτική και καταπραϋντική για το πεπτικό σύστημα. Η περιεκτικότητά της σε φαινόλες και φλαβονοειδή της προσδίδει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Στη λαϊκή ιατρική το απόσταγμα από τα φύλλα της (οριγανέλαιο) θεωρείται αποτελεσματικό στις φλεγμονές των αυτιών.
Παρότι συλλέγεται από τον άνθρωπο, δεν παρατηρήθηκε κάποια μεγάλη πίεση για τον πληθυσμό του στο Παγγαίο. Παρουσιάζει μεγάλη εξάπλωση και έτσι η όποια τοπική πίεση λόγω συλλογής του δεν μπορεί να είναι ιδιαίτερα βλαπτική για να οδηγήσει σε μεγάλη μείωση του πληθυσμού του ή της εξάπλωσής του.
Κατάσταση διατήρησης
Μειωμένης Ανησυχίας.
Κατάσταση διατήρησης
Η ρίγανη σύμφωνα με την IUCN εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern), γεγονός το οποίο δεν συνεπάγεται ότι το είδος είναι ασφαλές ούτε ότι δεν πρέπει να προστατεύεται αλλά ότι «δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εφόσον διατηρούνται οι παρούσες συνθήκες». Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.