Κατανομή των ειδών
Παρότι δεν είναι πολύ σπάνιο είδος στα υπόλοιπα βουνά της Ανατολικής Μακεδονίας (Φαλακρό, Όρβηλο, Μενοίκιο), στο όρος Παγγαίο η εξάπλωση αυτού του εντυπωσιακού είδους είναι περιορισμένη. Θα το συναντήσουμε σε υπαλπικά λιβάδια πάνω από τα όρια του δάσους και κυρίως κοντά στην περιοχή των κορυφών του βουνού. Η περιοχή εξάπλωσής του δεν είναι μεγάλη και απαντά με τη μορφή μεμονωμένων ατόμων.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Ο αριθμός των ατόμων του στο όρος Παγγαίο είναι γενικά μικρός. Πρόκειται για πολυετές φυτό με βολβώδες ριζικό σύστημα που του επιτρέπει να ζει αρκετά χρόνια. Τα φύλλα του είναι γλαυκοπράσινα, σαν λόγχες, που βγαίνουν κυρίως από τη βάση του βλαστού, ενώ λιγότερα υπάρχουν και κατά μήκος αυτού. Χαρακτηριστικά είναι τα άνθη του, τα οποία βγαίνουν ανά 1-3 (οριακά μέχρι 6) στην άκρη του βλαστού και γέρνουν προς τα κάτω. Αυτά είναι κωνικά ή σαν καμπάνα, βαθιά ερυθροϊώδη έως καστανέρυθρα, και σε αντίθεση με αρκετά άλλα είδη του γένους τα άνθη δεν έχουν στίγματα. Συχνά οι παρυφές στην εξωτερική επιφάνεια των πετάλων (εδώ ονομάζονται τέπαλα) είναι κίτρινες, ενώ εσωτερικά αυτά είναι κίτρινα ή πορτοκαλόχρωμα. Είναι είδος των βουνών της Ανατολικής Μακεδονίας και Νότιας Βουλγαρίας. Πρόκειται για ένα από τα λίγα είδη του γένους στη Βόρεια Ελλάδα, και για αυτόν τον λόγο η σημαντικότητά του είναι μεγάλη. Απαντά σε ξηρές, πετρώδεις θέσεις σε ορεινά ή υπαλπικά λιβάδια σε υψόμετρα από 1.300-1.850 μ. (οριακά μπορεί να το συναντήσουμε από τα 1.000 μ.), σε σχιστόλιθο ή ασβεστόλιθο. Αν θέλουμε να το δούμε ανθισμένο θα πρέπει να ανεβούμε στην ορεινή ζώνη κατά τους μήνες Μάιο ή Ιούνιο.
Μέχρι τώρα δεν έχει παρατηρηθεί κάποια απειλή για τον πληθυσμό του είδους στο Παγγαίο. Ωστόσο, λόγω του μικρού μεγέθους του πληθυσμού του και της σχετικά περιορισμένης περιοχής στην οποία εξαπλώνεται το είδος μπορεί να απειληθεί. Είναι εντυπωσιακό φυτό, και έτσι, οποιαδήποτε εκτεταμένη συλλογή του θα οδηγούσε σε μείωση του πληθυσμού του.
Κατάσταση διατήρησης
Τρωτό.
Κατάσταση διατήρησης
Προστατεύεται από τη Σύμβαση της Βέρνης για την Προστασία της Άγριας Ζωής και του Φυσικού Περιβάλλοντος, συμπεριλαμβάνεται στο Παράρτημα IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και χαρακτηρίζεται ως Τρωτό, (Vulnerable -VU), με βάση την κατηγοριοποίηση της IUCN, με υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Ακόμα, βρίσκεται στον Παγκόσμιο Κατάλογο Φυτών που χρήζουν προστασίας του Ο.Η.Ε. και στη λίστα των Άλλων Σημαντικών Ειδών Φυτών (ΑΣΕΦ) της Ελλάδας που συνοδεύει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΟΚ.