Βασιλαετός

(Aquila heliaca)
Αυτό το είδος αναπαράγεται στην Αυστρία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Κροατία, τη Σερβία, την Μακεδονία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, τη Ρωσία, τη γεωργία, την Αρμενία, τη Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, τη Μογγολία και την Κίνα.
P-United Ltd.

Κατανομή των ειδών

Αυτό το είδος αναπαράγεται στην Αυστρία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Κροατία, τη Σερβία, την Μακεδονία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, τη Ρωσία, τη γεωργία, την Αρμενία, τη Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, τη Μογγολία και την Κίνα. Ξεχειμωνιάζει στην Κοιλάδα του Νείλου, την Αραβική Χερσόνησο, την Ινδία, τη Νότια και Ανατολική Ασία. Κάποια από τα πουλιά στην Ευρώπη ξεχειμωνιάζουν στην Ελλάδα και τη Τουρκία και σε ηπιότερους χειμώνες ξεχειμωνιάζει στη Βουλγαρία. Στη Βουλγαρία το είδος είναι ένας αναπαραγόμενος καλοκαιρινός επισκέπτης, διερχόμενος μετανάστης και εν μέρει ένα είδος που ξεχειμωνιάζει. Είναι καταχωρισμένο σε διάφορες περιοχές – Σρεντνογκόριε, Ροδόπη και κοιλάδα Σρεντνοτουντζάνσκο.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Στη Βουλγαρία, ο Βασιλαετός φτάνει σε μήκος σώματος τα 77 εκ. και άνοιγμα φτερών στα 200 εκ. Στους ενήλικες, το φτέρωμα είναι σκούρο καφέ με μεγάλες κηλίδες στους ώμους, το κεφάλι και το πίσω μέρος του λαιμού είναι απαλό κίτρινο προς το άσπρο και η ουρά είναι μακριά και γκρι-καφέ. Στα νεαρά, το πάνω μέρος του σώματος και τα καλυπτικά πούπουλα των φτερών είναι ανοιχτόχρωμο καφέ και τα φτερά είναι μαύρα με μια άσπρη ρίγα και από κάτω είναι ανοιχτόχρωμο καφέ. Η περίοδος αναπαραγωγής αρχίζει το Μάρτιο με την ενδυνάμωση της παλιάς φωλιάς ή το χτίσιμο νέων φωλιών, με συγχρονισμένες πτήσεις του ζευγαριού. Στο πρώτο μισό του Απριλίου, γεννά 2 αυγά, σπάνια 1 ή 3-4. Τα μικρά πετούν μακριά από τις φωλιές στα τέλη Ιουλίου και στις αρχές του Αυγούστου. Τα χάμστερ είναι ένα βασικό μέρος της τροφής. Προτιμούν κυρίως περιθώρια δασών με φυλλοβόλα και κωνοφόρα δέντρα, λιβάδια  με βοσκοτόπια όπως πάντα κοντά σε τρεχούμενο νερό. Κατοικούν επίσης σε λιβάδια, βοσκοτόπια και καλλιεργήσιμη γη με μοναχικά δέντρα. Πιο συχνά φωλιάζουν σε κορφές δέντρων (υβριδικές λεύκες). Αυτά τα είδη κάνουν αποδήμηση μακρινών αποστάσεων.

Κατάσταση διατήρησης

Άγνωστη.

Κατάσταση διατήρησης

Το είδος περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο της Βουλγαρίας με την κατηγορία ‘Είδη που κινδυνεύουν άμεσα με αφανισμό’, καθώς και στα Παραρτήματα 2 και 3 του Νόμου περί Βιοποικιλότητας (BDA). Ο Βασιλαετός είναι καταχωρημένος στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2009/147/EC του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών. Περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης(IUCN) -με την κατηγορία ‘Ευάλωτα’. Ο Βασιλαετός υπάρχει επίσης στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES)..

 

 

*Σημείωση: Για την περιγραφή των πτηνών χρησιμοποιούνται πληροφορίες από: Golemanski, V. & al. (eds). 2015. Red Data Book of the Republic of Bulgaria(Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας), Τόμος 2. Ζώα. BAS & MoEW, Sofia(Σόφια) [English ed.(Αγγλική έκδοση):ISBN 978-954-9746-22-8 (IBER – BAS), 978-954-8497-18-3 (MoEW), Michev T., D. Simeonov, L. Profirov. 2012. Πτηνά της Βαλκανικής Χερσονήσου.  Ecotan, Sofia(Σόφια), 300 pp., η ιστοσελίδα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.