Μαυροπελαργός

(Ciconia nigra)
Αυτό το είδος αναπαράγεται σε σχεδόν όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες (εκτός από Φιλανδία, Νορβηγία, Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ελβετία και Κύπρο), την Ασία (νότια στον Περσικό Κόλπο, ανατολικά στο Νησί Σαχαλίνη) και τη Νότια Αφρική.

Κατανομή των ειδών

Αυτό το είδος αναπαράγεται σε σχεδόν όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες (εκτός από Φιλανδία, Νορβηγία, Μεγάλη Βρετανία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ελβετία και Κύπρο), την Ασία (νότια στον Περσικό Κόλπο, ανατολικά στο Νησί Σαχαλίνη) και τη Νότια Αφρική.

Στη Βουλγαρία βρίσκεται ως ένας αναπαραγωγικός καλοκαιρινός επισκέπτης και παροδικός μετανάστης, ξεχειμωνιάζει εν μέρει. Κάποια από τα καθιερωμένα ζευγάρια φωλιάζουν στην κοιλάδα του ποταμού Άρδα. Τα περισσότερα ζευγάρια βρίσκονται στη Ροδόπη, την κοιλάδα της Μέσης Τούντζα, την κοιλάδα του Δούναβη, κλπ. Τακτικά ζευγάρια που ξεχειμωνιάζουν βρίσκονται βόρεια της Φιλιππούπολης σε ορυζώνες.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Στη Βουλγαρία, ο Μαυροπελαργός φτάνει σε μήκος σώματος τα 97 εκ. και το άνοιγμα των φτερών τα 150 εκ. Το μοτίβο στους ενήλικες είναι κυρίως άσπρο – στο στήθος, την κοιλιά και τη μασχάλη, και το υπόλοιπο φτέρωμα είναι μαύρο με μια πρασινωπή μεταλλική λάμψη. Το ράμφος, το χαλινάρι και τα πόδια είναι φωτεινό κόκκινο. Στους νεαρούς, το κεφάλι, ο λαιμός και το στήθος είναι σκούρο καφέ, και το υπόλοιπο του πάνω μέρους του σώματος είναι καφέ χωρίς μεταλλική λάμψη. Το ράμφος είναι πράσινο στο χρώμα της ελιάς.

Η ανοιξιάτικη αποδημία είναι από την αρχή του Μαρτίου έως την αρχή του Απρίλη. Οι νεαροί (μεταξύ 2 και 4) παραμένουν στη φωλιά μέχρι το δεύτερο μισό του Ιουλίου ή τις αρχές του Αυγούστου. Η φθινοπωρινή αποδημία είναι από το δεύτερο μισό του Αυγούστου έως το τέλος του Οκτωβρίου. Τρέφονται κυρίως με ψάρι. Κατοικούν σε κοιλάδες και ορεινά δάση με φυλλοβόλα δέντρα; βραχώδη συμπλέγματα, φαράγγια ποταμών, φράγματα, μικροφράγματα, ψαρολίμνες, ορυζώνες κλπ. Οι περισσότερες περιοχές με φωλιές σημειώνονται σε ένα υψόμετρο 600 έως 800 μ. και τουλάχιστον από 1200 έως 1300 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αποδημούν σε στενή παράταξη σε σμήνη και σπάνια σε μικτές ομάδες με λευκούς πελαργούς, πελεκάνους και μεγάλα αρπακτικά πτηνά.

Κατάσταση διατήρησης

Άγνωστη.

Κατάσταση διατήρησης

Αυτό το είδος περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Βουλγαρίας με την κατηγορία ‘Ευάλωτα’, καθώς και στα Παραρτήματα 2 και 3 του Νόμου περί Βιοποικιλότητας (BDA). Ο Μαυροπελαργός περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι στην Οδηγία 2009/147/EC του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών.

Το είδος περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης(IUCN) με την κατηγορία ‘Είδος Ελάχιστης Ανησυχίας’. Περιλαμβάνεται επίσης στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES).

 

*Σημείωση: Για την περιγραφή των πτηνών χρησιμοποιούνται πληροφορίες από: Golemanski, V. & al. (eds). 2015. Red Data Book of the Republic of Bulgaria(Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας), Τόμος 2. Ζώα. BAS & MoEW, Sofia(Σόφια) [English ed.(Αγγλική έκδοση):ISBN 978-954-9746-22-8 (IBERBAS), 978-954-8497-18-3 (MoEW), Michev T., D. Simeonov, L. Profirov. 2012. Πτηνά της Βαλκανικής Χερσονήσου.  Ecotan, Sofia(Σόφια), 300 pp., η ιστοσελίδα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.