Φλώρος

(Chloris chloris)
Μόνιμος κάτοικος της περιοχής. Αναπαράγεται σε παρυφές δασών, δασύλλια, θαμνώδεις εκτάσεις με πυκνή βλάστηση.
Sophia Siggiridou_Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Κοινό είδος και μόνιμος κάτοικος της περιοχής μελέτης. Παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2% του εθνικού πληθυσμού που εκτιμάται ότι αριθμεί 370.000 – 470.000 ζευγάρια, με την κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, να εκτιμάται ως καλή. Το είδος δραστηριοποιείται στη περιοχή σε μια μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων από τις ανοιχτού τύπου αγροτοδασικές εκτάσεις των χαμηλότερων υψομέτρων και την παρόχθια βλάστηση, έως τα δάση κωνοφόρων και πλατυφύλλων των μεγαλύτερων υψομέτρων αλλά και τον οικότονο που σχηματίζουν με τις ανοιχτές περιοχές της αλπικής ζώνης. Είναι δυνατόν να παρατηρηθεί σε ομάδες δέντρων ή και σε μεμονωμένα δέντρα εντός των οικισμών της περιοχής μελέτης.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Στο μέγεθος του σπίνου, αλλά σωματώδης σαν τον σπιτοσπουργίτη, με ισχυρό κεφάλι και χοντρό κωνικό ράμφος, ανοιχτού χρώματος. Με κιτρινοπράσινο στήθος, γκριζοπράσινο πάνω μέρος, κίτρινη λωρίδα στην άκρη των πρωτευόντων και στα πλαϊνά της διχαλωτής ουράς, γκριζωπά πλαϊνά κεφαλιού. Το θηλυκό με πιο μουντούς γκρίζους και καφέ χρωματισμούς. Πτήση δυναμική, με τα έντονα και απότομα κτυπήματα των μακριών φτερούγων να παράγουν έντονους κυματισμούς. Έχει ευχάριστο κελάηδημα, μακρόσυρτο, με τρίλιες, γρήγορα σφυρίγματα και τιτιβίσματα.

Μόνιμος κάτοικος της περιοχής. Αναπαράγεται σε παρυφές δασών, δασύλλια, θαμνώδεις εκτάσεις με πυκνή βλάστηση. Κοινός και σε πάρκα, χωριά και πόλεις, ιδιαίτερα τον χειμώνα. Φωλιάζει σε δέντρα ή θάμνους. Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου, σε άλλες περιοχές έχει παρατηρηθεί σε μεγάλα κοπάδια έως και χιλιάδων ατόμων, συχνάζοντας και σε πιο ανοιχτές θέσεις. Τρέφεται με μεγάλη ποικιλία μεσαίου και μεγάλου μεγέθους σπόρων, κυρίως δέντρων και θάμνων, αλλά και χόρτων και δημητριακών. Μερικές φορές τους βρίσκει και στο έδαφος. Τρώει το κουκούτσι φρούτων, απορρίπτοντας τη σάρκα.

Δεν αντιμετωπίζει σημαντικές απειλές. Η βασικότερη απειλή για το είδος είναι η παράνομη παγίδευση με σκοπό την αιχμαλωσία του σε κλουβιά ως ωδικό πτηνό.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Προστατεύεται από την Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο το είδος δεν κατατάσσεται σε κατηγορία απειλής. Επίσης, δεν κατατάσσεται σε κατηγορία ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ως προς την προστασία τους από την BirdLife International.