Αετογερακίνα

(Buteo rufinus)
Το εύρος αυτού του είδους καλύπτει την Ασία (Συρία, Ιράκ, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Βορειοδυτική Κίνα και Μογγολία). Υπάρχουν επίσης καταχωρισμένες αποδημήσεις στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τη Δανία και την Ολλανδία.

Κατανομή των ειδών

Το εύρος αυτού του είδους καλύπτει την Ασία (Συρία, Ιράκ, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Βορειοδυτική Κίνα και Μογγολία). Υπάρχουν επίσης καταχωρισμένες αποδημήσεις στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τη Δανία και την Ολλανδία.

Στη Βουλγαρία βρίσκεται ως μόνιμος, φωλιάζων μετανάστης, παροδικός και κατά την περίοδο του χειμώνα μεταναστευτικό είδος. Ο αριθμός της αυξάνεται καθώς ο αριθμός των ζευγαριών που φωλιάζουν είναι ανάμεσα στα 800-1000 σε περίπου 500 τοποθεσίες. Κάποιοι από τους πληθυσμούς ξεχειμωνιάζουν στα ανατολικά μέρη της χώρας.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Στη Βουλγαρία, η Αετογερακίνα φτάνει σε μέγεθος τα 57 εκ. και έχει ένα άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 140 εκ. Οι ενήλικες έχουν φτέρωμα με καφέ ώχρα, το κεφάλι και η ουρά είναι πιο ανοιχτόχρωμα και η κοιλιά είναι σκούρη. Οι μικρές μοιάζουν τις ενήλικες αλλά τα πούπουλα τη ουράς έχουν μαύρες λωρίδες.
Αναπαράγεται σε βραχώδεις κορυφές, λιγότερο συχνά σε φυλλοβόλα και κωνοφόρα δέντρα. Το κτίριο μιας καινούριας φωλιάς ή η επισκευή της παλιάς γίνεται στις αρχές του Μάρτη και, σε συνεχή ζέστη, επίσης σε χαμηλότερα υψόμετρα καθώς και στο τέλος Φλεβάρη. Είναι ανεκτική σε άλλα αρπακτικά πτηνά που αναπαράγονται στην περιοχή. Η γέννηση των αυγών αρχίζει από τις πρώτες δέκα μέρες του Μαρτίου έως τα μέσα του Απρίλη. Τα θηλυκά γεννούν 4-5 αυγά γύρω στο Μάρτιο με Απρίλιο και σε ηλικία περίπου 50 ημερών τα νεαρά πουλιά αφήνουν τη φωλιά (συνήθως στην αρχή του Ιουλίου) και παραμένουν τριγύρω για καμιά εβδομάδα.
Κατοικούν σε βράχους που βρίσκονται σε φαράγγια ποταμών, σε χωριστά βραχώδη συμπλέγματα, σε λατομεία πέτρας με ανοιχτούς χώρους γύρω τους (καλλιεργήσιμες εκτάσεις, βοσκοτόπια) που τα πουλιά χρησιμοποιούν για κυνήγι. Κατοικούν και σε ανοιχτά λοφώδη μέρη στους πρόποδες των βουνών κοντά σε φαράγγια ποταμών.

Κατάσταση διατήρησης

Άγνωστη.

Κατάσταση διατήρησης

Το είδος περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Βουλγαρίας με την κατηγορία ‘Ευάλωτα’. Παρουσιάζεται επίσης στα Παραρτήματα 2 και 3 του Νόμου περί Βιοποικιλότητας (BDA). Το είδος περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι στην Οδηγία 2009/147/EC του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών.

Η Αετογερακίνα περιλαμβάνεται επίσης στον Κόκκινο Κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης(IUCN) με την κατηγορία ‘Είδος Ελάχιστης Ανησυχίας’.

 

 

*Σημείωση: Για την περιγραφή των πτηνών χρησιμοποιούνται πληροφορίες από: Golemanski, V. & al. (eds). 2015. Red Data Book of the Republic of Bulgaria(Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας), Τόμος 2. Ζώα. BAS & MoEW, Sofia(Σόφια) [English ed.(Αγγλική έκδοση):ISBN 978-954-9746-22-8 (IBER – BAS), 978-954-8497-18-3 (MoEW), Michev T., D. Simeonov, L. Profirov. 2012. Πτηνά της Βαλκανικής Χερσονήσου.  Ecotan, Sofia(Σόφια), 300 pp., η ιστοσελίδα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.