Trifolium pratense

(Trifolium pratense)
Σχετικά κοινό είδος, με μεγάλο αριθμό φυτών στο όρος Παγγαίο. Πολυετές ποώδες ψυχανθές με τριχωτό βλαστό που φτάνει σε μήκος μέχρι και τα 20-50 εκ.
Sophia Siggiridou_ Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Το τριφύλλι εμφανίζεται στα ορεινά ποολίβαδα του βουνού, και ιδιαίτερα στις δολίνες (στα ρηχά δηλαδή κοιλώματα με κυκλικό ή ελλειπτικό σχήμα που συναντούμε στα μεγάλα υψόμετρα των ασβεστολιθικών βουνών), όπου το έδαφος είναι σχετικά βαθύ και πλούσιο. Επίσης έχει συχνή εμφάνιση σε πρανή δρόμων και στα ανοίγματα θαμνώνων και δασών, σε όλα τα υψόμετρα του βουνού

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Σχετικά κοινό είδος, με μεγάλο αριθμό φυτών στο όρος Παγγαίο. Πολυετές ποώδες ψυχανθές με τριχωτό βλαστό που φτάνει σε μήκος μέχρι και τα 20-50 εκ. Τα φύλλα του είναι σύνθετα διαιρεμένα, όπως δηλώνει και το όνομα του γένους, σε τρία επιμέρους ελάσματα που ονομάζονται φυλλάρια. Τα φυλλάρια αυτά έχουν σχήμα επιμηκυμένου αυγού ή έλλειψης, είναι αραιά χνουδωτά στην κάνω επιφάνεια και στην επάνω, που είναι λεία, συχνά εμφανίζουν λευκούς μαρμαρυγισμούς (μεταβολή της έντασης του χρώματος). Πολλά άνθη μαζί είναι πυκνά τοποθετημένα πάνω σε ένα πλατύ σφαιρικό ή ωοειδή δίσκο (κεφάλιο). Τα κεφάλια είναι είτε μονά ή ανά δύο στην κορυφή του βλαστού. Εάν έχετε την ικανότητα να μετρήσετε, στο εξωτερικό μέρος του σωλήνα του μικρού πορφυρού έως και ρόδινου άνθους, 10 νεύρα (σαν μικρές γραμμές) και βλέπετε στην κορυφή του 5 αιχμές σαν δόντια, τότε σίγουρα έχετε εξαιρετική όραση. Εάν επιπλέον βλέπετε και το κατώτερο δόντι μακρύτερο από τα υπόλοιπα τέσσερα, τότε μόλις κάνατε δωρεάν οφθαλμολογική εξέταση. Κάποιες λεπτομέρειες που βοηθούν στην αναγνώριση του, από άλλα είδη τριφυλλιών, είναι το σχήμα των παράφυλλων, που μοιάζουν με πλατυσμένες λόγχες, με την κορυφή τους έντονα επιμηκυμένη, η οποία στενεύει απότομα. Χαρακτηριστική είναι και η παρουσία δύο φύλλων με πεπλατυσμένα παράφυλλα κάτω από κάθε κεφάλιο. Ανθίζει τον Ιούνιο. Κτηνοτροφικό φυτό, βόσκεται από όλα τα είδη αγροτικών ζώων, καθώς και από τα άγρια, ιδιαίτερα τον λαγό και την πέρδικα. Έχει επίσης σημαντική μελισσοτροφική αξία και είναι εδαφοβελτιωτικό, καθώς βελτιώνει τη γονιμότητα του εδάφους εμπλουτίζοντάς το με άζωτο.

Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες απειλές και πιέσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στη σημαντική μείωση του πληθυσμού του.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Σύμφωνα με την IUCN εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern), γεγονός το οποίο δεν συνεπάγεται ότι το είδος είναι ασφαλές ούτε ότι δεν πρέπει να προστατεύεται αλλά ότι «δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εφόσον διατηρούνται οι παρούσες συνθήκες».