Κατανομή των ειδών
Περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1843 από τον Γερμανό βοτανικό Α. Grisebach μετά από βοτανική εξερεύνηση στο όρος Άθως. Φυτρώνει σε βραχώδεις θέσεις, σε ασβεστολιθικά πρανή, στα βραχώδη ορεινά και στα υπαλπικά λιβάδια, μεταξύ 1.200 με 1.900 μ.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Σχετικά σπάνιο είδος του Παγγαίου. Πρόκειται για εντυπωσιακό, αειθαλές, πολυετές, ποώδες φυτό, με σαρκώδη, γεμάτα χυμό φύλλα. Τα φύλλα της βάσης, τοποθετημένα σε ένα κυκλικό μοτίβο (ρόδακας), έχουν κοντές και πυκνές τρίχες στις παρυφές, ενώ τα φύλλα του βλαστού είναι επιμήκως λογχοειδή, τοποθετημένα κατ’ εναλλαγή το ένα από το άλλο, με κοντές τρίχες, αρκετά πυκνότερα στην κάτω επιφάνεια και με οξεία κορυφή. Οι ανθοφόροι βλαστοί, ύψους 20-30 εκ., έχουν αδενώδεις τρίχες κοντύτερες προς τη βάση και μακρύτερες στο πάνω μέρος της ταξιανθίας. Τα άνθη, ανά 25-35, σχηματίζουν κυματοειδή ταξιανθία, γυρτή με αρκετές διακλαδώσεις, Τα άνθη μοιάζουν με αστεράκια αποτελούμενα από 11-12 πέταλα, ανοιχτά ροζ εξωτερικά και κρασοκόκκινα στο κέντρο και στη βάση τους. Οι στήμονες (δηλαδή τα αρσενικά αναπαραγωγικά τμήματα) είναι διπλάσιοι σε αριθμό από τα πέταλα. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι και τον Αύγουστο, ανάλογα με το υψόμετρο. Ως τυπικό βραχόφυτο είναι προσαρμοζόμενο στις αντίξοες συνθήκες των ακραίων χώρων που αναπτύσσονται. Γνωστά ως χασμόφυτα, τα φυτά αυτά έχουν ιδιαίτερα ισχυρό ριζικό σύστημα, που τους επιτρέπει να έχουν καλή στήριξη και να εκμεταλλεύονται το λιγοστό νερό και τα θρεπτικά που συγκρατεί το ελάχιστο έδαφος στις ρωγμές βράχων όπου επιβιώνουν.
Το είδος έχει σημαντική αισθητική αξία και μερικές φορές συλλέγεται για να χρησιμοποιηθεί, με μεταφύτευση, σε βραχόκηπους. Αυτό αποτελεί πραγματική απειλή για ορισμένους από τους πληθυσμούς του, ευτυχώς όχι στο Παγγαίο.
Κατάσταση διατήρησης
Μειωμένης Ανησυχίας.
Κατάσταση διατήρησης
Το φυτό, σύμφωνα με την IUCN, εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern). Συμπεριλαμβάνεται στον αναθεωρημένο κατάλογο των φυτικών ειδών του Προεδρικού Διατάγματος 67/81 (Φ.Ε.Κ. 23/Α/30-01-1981) «Περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της έρευνας αυτών».