Melissa officinalis

(Melissa officinalis)
Δεν είναι ιδιαίτερα κοινό είδος στο Παγγαίο και ο πληθυσμός του δεν αναμένεται να είναι πολύ μεγάλος. Το μελισσόχορτο είναι πολυετές ποώδες φυτό με πολλούς όρθιους ή ανερχόμενους, διακλαδιζόμενους βλαστούς, ύψους έως 100 εκ..

Κατανομή των ειδών

Το μελισσόχορτο αναπτύσσεται σε σχετικά δροσερές τοποθεσίες με βαθιά εδάφη, κοντά σε ρέματα, φράχτες, σε διάκενα θαμνώνων και δασών των χαμηλών και μεσαίων υψομέτρων. Μέχρι τώρα έχει καταγραφεί σε περιορισμένο αριθμό θέσεων, στις οποίες πάντα καταγράφεται μικρός αριθμός ατόμων.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Δεν είναι ιδιαίτερα κοινό είδος στο Παγγαίο και ο πληθυσμός του δεν αναμένεται να είναι πολύ μεγάλος. Το μελισσόχορτο είναι πολυετές ποώδες φυτό με πολλούς όρθιους ή ανερχόμενους, διακλαδιζόμενους βλαστούς, ύψους έως 100 εκ. Οι βλαστοί είναι τετραγωνικοί, καλυμμένοι από χνούδι με αδένες, σε μίξη με μακριές μη αδενώδεις τρίχες. Τα φύλλα είναι ωοειδή με πριονωτές παρυφές. Τα άνθη είναι λευκά ή ανοιχτορόδινα, τοποθετημένα ανά 6-12 σε σπονδύλους (δέσμες). Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Εάν έχετε ξεχάσει όσα μέχρι τώρα διαβάσατε μάλλον χρειάζεστε τη βοήθεια του μελισσόχορτου. Στο φυτό αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες και μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και η βελτίωση της μνήμης. Είναι σημαντικό αρωματικό, φαρμακευτικό και εξαιρετικό μελισσοτροφικό φυτό. Εξαιρετικό επίσης «μαγειρικό βότανο», μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη γεύση πολλών διαφορετικών τύπων πιάτων, από ποτά, καρύκευμα σε σαλάτες και σάλτσες μέχρι και συστατικό κύριων πιάτων και επιδόρπιων. Υπάρχουν διαθέσιμες κρέμες που περιέχουν εκχύλισμα του φυτού για τη θεραπεία του ιού του απλού έρπητα. Αποτελεί παραδοσιακό φαρμακευτικό προϊόν φυτικής προέλευσης για την ανακούφιση ήπιων συμπτωμάτων ψυχικού στρες, για τη συμπτωματική θεραπεία ήπιων γαστρεντερικών διαταραχών, και του αποδίδονται επίσης τονωτικές, ορεκτικές και εφιδρωτικές ιδιότητες.

Τόσο η γεωγραφική του εξάπλωση όσο και το μέγεθος του πληθυσμού του δεν εκτιμάται ότι είναι μεγάλα. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν συλλέγεται στο Παγγαίο οδηγεί σε μία σταθερή τάση του πληθυσμού του. Μέχρι τώρα δεν έχουν καταγραφεί ενέργειες, οι οποίες θα οδηγούσαν σε μείωση της εξάπλωσης και του πληθυσμού του.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Το μελισσόχορτο σύμφωνα με την IUCN εντάσσεται στην κατηγορία φυτών «Μειωμένης Ανησυχίας» (LC-Least Concern), γεγονός το οποίο δεν συνεπάγεται ότι το είδος είναι ασφαλές ούτε ότι δεν πρέπει να προστατεύεται αλλά ότι «δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εφόσον διατηρούνται οι παρούσες συνθήκες». Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.