Κατανομή των ειδών
Σχετικά κοινό είδος που απαντά κυρίως σε ξηρές, πετρώδεις και βραχώδεις θέσεις, σε ανοικτούς χώρους, σε πρανή ορεινών δρόμων, σε ορεινά λιβάδια, σε δάση, καθώς και σε ανοίγματα δασών. Εμφανίζονται σε υψόμετρο που κυμαίνεται από 700-1.900 μ.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Πολυετές φυτό με ξυλώδες στέλεχος που παράγει έναν ή περισσότερους βλαστούς. Τα φύλλα του είναι πτεροειδή με ποικιλόμορφα πιεσμένες τρίχες (πίλημα), γκριζωπά. Οι βλαστοί μπορεί να είναι απλοί ή αραιά διακλαδισμένοι και οι κλάδοι τους καταλήγουν σε «άνθος». Πρόκειται για ένα σύνθετο άνθος (κεφάλιο), που αποτελείται από πολυάριθμα, ανεξάρτητα, μικρά, ροδοπόρφυρα άνθη, που είναι πυκνά τοποθετημένα πάνω σε ένα πλατύ δίσκο, με περίβλημα σαν καλάθι. Χαρακτηριστική είναι η παρουσία στο περίβλημα του κεφαλίου, τριγωνικών βαθυκάστανων ή μαύρων εξαρτημάτων. Το καθένα από αυτά έχει από 6 κρόσσια στις δύο πλευρές του, τα οποία καταλήγουν σε μία ελαφρά αιχμηρή κορυφή. Αυτά τα εξαρτήματα, που οι επιστήμονες τα ονομάζουν περιβληματικά βράκτια, είναι ανεξάρτητα και τοποθετημένα με την μορφή κεραμιδιών στέγης, ώστε το ένα να επικαλύπτει το άλλο. Το χρώμα, το σχήμα, η μορφή της κορυφής, οι διαστάσεις και το επιφανειακό κάλυμμα τους, είναι από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες για τον προσδιορισμό των διαφορετικών ειδών του γένους. Το γένος Centaurea είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο περίπλοκα της ελληνικής χλωρίδα. Περιλαμβάνει τουλάχιστον 519 είδη στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο, με περίπου 120 από αυτά να βρίσκονται στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ αυτών και πολλών τοπικών ενδημικών, δηλαδή ειδών που απαντούν σε μια περιοχή μικρής συνήθως έκτασης και πουθενά αλλού στον κόσμο. Το επιστημονικό όνομα του γένους μάλλον σχετίζεται με τον μυθικό Κένταυρο Χείρωνα, δάσκαλο του Ασκληπιού στο θέμα των φαρμακευτικών φυτών και παιδαγωγού του Αχιλλέα. Αυτό το βότανο χρησιμοποίησε ο Χείρωνας για την επούλωση της πληγής που του είχε κάνει κατά λάθος στο πόδι ο Ηρακλής.
Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο, δεν παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες απειλές και πιέσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στη σημαντική μείωση του πληθυσμού του.
Κατάσταση διατήρησης
–
Κατάσταση διατήρησης
Δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας.