Κατανομή των ειδών
Στο Παγγαίο εμφανίζεται σε διάφορες περιοχές. Σε κάποιες θέσεις σχηματίζει θαμνώνες στις οποίες είναι το πιο συχνά εμφανιζόμενο είδος, ενώ σε άλλες περιοχές βρίσκεται σε μίξη με άλλα πλατύφυλλα είδη ή είδη θάμνων. Παρατηρείται σε υψόμετρα 300-1.400 μ.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Σχηματίζει θαμνώνες με μεγάλο αριθμό ατόμων. Φυλλοβόλος θάμνος ή σπανιότερα μικρό δέντρο ύψους μέχρι 12 μ. Τα φύλλα του είναι ωοειδή ως ελλειπτικά, μήκους 3-5 εκ., με παρυφές διπλά πριονωτές. Στην επάνω επιφάνεια είναι βαθυπράσινα, με τρίχωμα στο μεσαίο νεύρο, ενώ στην κάτω ανοιχτοπράσινα, με τρίχωμα στα νεύρα. Τα θηλυκά και αρσενικά άνθη σχηματίζουν ξεχωριστές ομάδες (ίουλοι), οι οποίες εμφανίζονται κρεμάμενες από τα κλαδιά από τον Απρίλιο έως και τον Μάιο. Ο σχηματισμός των καρπών γίνεται κατά τους όψιμους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούλιο-Αύγουστο). Ο καρπός είναι στρογγυλός ή ωοειδούς σχήματος και διακρίνεται από τις ραβδώσεις που έχει στην εξωτερική του επιφάνεια και βρίσκεται στη βάση ενός ασύμμετρου, ωοειδούς πτερυγίου με ακανόνιστα πριονωτές παρυφές. Πρόκειται για είδος που δεν παρουσιάζει μεγάλες απαιτήσεις από το έδαφος. Αναπτύσσεται αρκετά καλά σε ασβεστολιθικά γεωλογικά υποστρώματα, ενώ μπορεί να αντέξει ακόμη και τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν σε θέσεις πλούσιες σε βράχους και πέτρες. Σε περιοχές, στις οποίες κατά το παρελθόν υπήρχαν δρυοδάση, κατάφερε και επικράτησε λόγω της έντονης ξύλευσης από τον άνθρωπο. Ωστόσο, σε περιοχές όπου οι ανθρώπινες επιδράσεις κατά το παρελθόν ήταν πολύ έντονες, υποχώρησε και επικράτησαν άλλα είδη, πιο ανθεκτικών θάμνων.
Λόγω της σχετικά ευρείας του εξάπλωσης στο όρος Παγγαίο και της ικανότητάς του να πρεμνοβλαστάνει μετά από διαταραχές (π.χ. πυρκαγιές), το είδος δεν απειλείται.
Κατάσταση διατήρησης
–
Κατάσταση διατήρησης
Παρότι το συγκεκριμένο είδος δεν υπόκειται σε κάποιο εθνικό ή διεθνές καθεστώς προστασίας, οι θαμνώνες τους οποίους σχηματίζει μαζί με την οστρυά αποτελούν τυπικά είδη του οικότοπου εθνικής σημασίας 925Α: «Δάση οστρυάς, ανατολικού γαύρου και μικτά θερμόφιλα δάση». Κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζει σχετίζονται με την έντονη ξύλευση και τις επιπτώσεις της έντονης βόσκησης από αίγες.