Τσούχτρα (Ψαλτοτσιροβάκος)

Η περιοχή του φωλιάσματος αυτού του είδους καλύπτει την Ανατολική Ευρώπη και τη Δυτική Ασία. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί στην Ευρώπη είναι στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Στη Βουλγαρία, αυτό το είδος είναι αποδημητικό, φτάνει στη χώρα την άνοιξη, φωλιάζει και πετάει μακριά το φθινόπωρο.

Στη Βουλγαρία, η τσούχτρα έχει μήκος σώματος 15 εκ. Το φτέρωμα των αρσενικών είναι σκούρο γκρι στην κορυφή και άσπρο με καφέ λωρίδες στο κάτω μέρος. Το δέρμα γύρω από τα μάτια είναι άσπρο. Το θηλυκό έχει λωρίδες μόνο στη βουβωνική χώρα και στα πλαϊνά του στήθους. Και στα δύο φύλα υπάρχουν άσπρες τριγωνικές κηλίδες στις άκρες των φτερών της ουράς. Τα δείγματα των μικρών είναι ανοιχτόχρωμο καφέ στο πάνω μέρος και προς το άσπρο και χωρίς λωρίδες στο κάτω μέρος. Το ράμφος τους είναι κοντό και τα στόματά τους είναι μεγάλα με νηματοειδή φτερά.

Κατοικούν σε δάση με φυλλοβόλα δέντρα και αναμεμιγμένα δάση με άφθονη χαμηλή βλάστηση, θάμνους, φράκτες και οπωρώνες στις κοιλάδες και κατά μήκος των οχθών των ποταμών. Τρέφεται με έντομα και μικρά φρούτα.

Άγνωστη.

Το είδος περιλαμβάνεται στα Παραρτήματα 2 και 3 του Νόμου περί Βιοποικιλότητας (BDA), καθώς και στο Παράρτημα Ι στην Οδηγία 2009/147/EC του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30^ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών.

Στη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης(IUCN) στον Κόκκινο Κατάλογο,  το Ιεράκιο περιλαμβάνεται στην κατηγορία ‘Είδος Ελάχιστης Ανησυχίας’.

*Σημείωση: Για την περιγραφή των πτηνών χρησιμοποιούνται πληροφορίες από: Golemanski, V. & al. (eds). 2015. Red Data Book of the Republic of Bulgaria(Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας), Τόμος 2. Ζώα. BAS & MoEW, Sofia(Σόφια) [English ed.(Αγγλική έκδοση):ISBN 978-954-9746-22-8 (IBER – BAS), 978-954-8497-18-3 (MoEW), Michev T., D. Simeonov, L. Profirov. 2012. Πτηνά της Βαλκανικής Χερσονήσου.  Ecotan, Sofia(Σόφια), 300 pp., η ιστοσελίδα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.