Συκοφάγος

(Oriolus oriolus)
Αποδημητικό πτηνό. Αναπαράγεται στο Παγγαίο και διαχειμάζει στην κεντρική και νότια Αφρική.
Sophia Siggiridou_Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Το είδος αναπαράγεται στην περιοχή μελέτης και παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2 % του εθνικού πληθυσμού που αριθμεί σε περίπου 40.000 ζευγάρια. Η κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, εκτιμάται ως καλή. Στη περιοχή μελέτης το είδος απαντάται κυρίως στα μέσα και χαμηλότερα υψόμετρα (< 1.000 μέτρα) σε οικοτόνους δασών πλατυφύλλων και σε αγροτικές ή αγροτοδασικές περιοχές, με παρουσία ώριμων δέντρων ή/και τμήματα παρόχθιας βλάστησης ποταμών και ρεμάτων.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Με λαμπερό κίτρινο σώμα, κίτρινα φτερά και ουρά και κόκκινο ράμφος. Το θηλυκό πιο μουντό πρασινωπό. Ντροπαλός αλλά δραστήριος και αεικίνητος. Κατά την αναπαραγωγική περίοδο εντοπίζεται δύσκολα, ακόμα και το κίτρινο του αρσενικού χάνεται με το φως που λούζει τη φυλλωσιά του δέντρου στο οποίο κρύβεται. Πετά γρήγορα και δυνατά μέσα στα φυλλώματα. Οι μεγαλύτερης διάρκειας πτήσεις περιλαμβάνουν ρηχούς κυματισμούς. Το κελάηδημά του είναι μελωδικό, σαν δυνατό σφύριγμα φλάουτου, μπορεί να μπερδευτεί με του κότσυφα από μακριά.

Αποδημητικό πτηνό. Αναπαράγεται στο Παγγαίο και διαχειμάζει στην κεντρική και νότια Αφρική. Ζει σε πυκνά δάση φυλλοβόλων, σπανιότερα σε μικτά δάση φυλλοβόλων-κωνοφόρων ή δάση κωνοφόρων. Επίσης σε παρόχθια δάση, μεγάλα πάρκα, σε καλλιέργειες καρυδιάς και σε μεγάλα δέντρα συκιάς. Γενικά αποφεύγουν τις άδενδρες περιοχές αν και μπορεί να τραφούν εκεί. Η σε σχήμα κυπέλλου φωλιά, την οποία φτιάχνει το θηλυκό, κρέμεται από τα λεπτά κλαδιά μιας οριζόντιας διχάλας, ψηλά, κοντά στην κορυφή ενός δέντρου. Το αρσενικό μπορεί να βοηθήσει στη συλλογή υλικών. Τρέφεται με έντομα και φρούτα. Χρησιμοποιεί το ράμφος του για να πιάσει έντομα από σχισμές. Κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση τρέφονται μαζικά με φρούτα, προκαλώντας ζημιές σε οπωρώνες.

Η κυριότερη απειλή για το είδος αποτελεί η επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας με την επακόλουθη απομάκρυνση των διάσπαρτων δέντρων, των φυτοφραχτών και της παραποτάμιας βλάστησης που υποβαθμίζουν τα κατάλληλα ενδιαιτήματα του είδους. Η  χρήση εντομοκτόνων ιδιαίτερα στις δενδρώδεις καλλιέργειες επιδρά αρνητικά για το είδος μειώνοντας τη διαθεσιμότητα τροφής του. Επιπλέον, το είδος διώκεται ως ανεπιθύμητο από δενδροκαλλιεργητές καθώς καταναλώνει μεγάλες ποσότητες φρούτων.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Προστατεύεται από τις Συμβάσεις της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ) και της Βόννης (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο το είδος δεν κατατάσσεται σε κατηγορία απειλής. Επίσης, δεν κατατάσσεται σε κατηγορία ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ως προς την προστασία τους από την BirdLife International.