Μελισσοφάγος

(Merops apiaster)
Αποδημητικό πτηνό. Αναπαράγεται στο Παγγαίο και διαχειμάζει στην τροπική Αφρική.
Sophia Siggiridou_Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Στην περιοχή μελέτης παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2% του εθνικού πληθυσμού που αριθμεί σε περίπου 4.000 ζευγάρια. Η κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, εκτιμάται ως καλή. Δεν βρέθηκε αποικία του είδους στη περιοχή μελέτης, αν και αυτό δεν αναιρεί την πιθανότητα φωλιάσματος του είδους σε αυτήν, καθώς παρατηρήθηκε να τρέφεται στα χαμηλότερα κυρίως υψόμετρα στο νότιο-νοτιοανατολικό τμήμα της περιοχής, στις ανοιχτές περιοχές των αγροτικών και αγροτοδασικών εκτάσεων, όπου η αφθονία αρδευτικών καναλιών και ρεμάτων δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες υψηλής διαθεσιμότητας εντόμων.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Πολύχρωμος, με έντονα, λαμπερά χρώματα και κομψή σιλουέτα. Κίτρινο, κόκκινο, καφέ, πράσινο, μπλε. Ράμφος κυρτό προς τα κάτω, με επιμηκυμένο σαν βελόνα το κεντρικό φτερό της ουράς. Καχύποπτος, κρατά απόσταση από τον άνθρωπο. Συχνά θα τον δούμε σε κοπάδια, καθισμένο σε γραμμές στα σύρματα του ηλεκτρικού ρεύματος. Η παρουσία του προδίδεται από τη φωνή του, ένα επαναλαμβανόμενο απαλό και κελαρυστό «πρρουτ». Επιδεικνύουν αλτρουιστική συμπεριφορά κατά την αναπαραγωγική περίοδο, βοηθώντας στην ανατροφή νεοσσών που δεν είναι δικοί τους.

Αποδημητικό πτηνό. Αναπαράγεται στο Παγγαίο και διαχειμάζει στην τροπική Αφρική. Απαντάται σε ανοιχτές περιοχές, καλλιέργειες, βοσκοτόπια, συχνά κοντά σε ποταμούς με απότομες όχθες. Αναπαράγεται σε αποικίες, όπου κάθε ζευγάρι φτιάχνει τη φωλιά του σε κάθετες αμμώδεις πλαγιές, συχνά σε όχθες ποταμών. Συλλαμβάνει τη λεία του σε πτήση, πετώντας ψηλά με αερογλιστρήματα και σύντομες φάσεις γρήγορων φτεροκοπημάτων, σαν χελιδόνι. Εντομοφάγο, τρέφεται κυρίως με μέλισσες και σφήκες, αλλά και άλλα έντομα.

Κυριότερες απειλές για το είδος είναι η λαθροθηρία και η έλλειψη κατάλληλων θέσεων για φωλεοποίηση. Ο εγκιβωτισμός ποταμών και ρεμάτων έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια των λιγοστών κατάλληλων θέσεων φωλεοποίησής του. Επίσης, η εντατικοποίηση της γεωργίας και η εκτεταμένη χρήση αγροχημικών στις καλλιέργειες μειώνει τη διαθεσιμότητα τροφής του είδους επιδρώντας αρνητικά στους πληθυσμούς του.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Προστατεύεται από τις Συμβάσεις της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ) και της Βόννης (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο το είδος δεν κατατάσσεται σε κατηγορία απειλής. Επίσης, δεν κατατάσσεται σε κατηγορία ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ως προς την προστασία τους από την BirdLife International