Κατανομή των ειδών
Αυτό το είδος βρίσκεται στην Ευρώπη, σε μέρη της Αφρικής και της Μικράς Ασίας, φωλιάζει γύρω από τη Μαύρη και τη Κασπία Θάλασσα και το Ιράν. Υπάρχει μια απομονωμένη τοποθεσία για φώλιασμα στην Ουγγαρία. Τα πιο σημαντικά μέρη στην Ευρώπη κατά την αποδημία του φθινοπώρου είναι ο Βόσπορος, το Μπατούμι και η Λίμνη Ατανάσοφσκο. Οι πιο πολυάριθμοι αναπαραγόμενοι πληθυσμοί στην Ευρώπη βρίσκονται στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Αλβανία και τη Ρουμανία. Στη Βουλγαρία το είδος μπορεί να βρεθεί κατά μήκος των ποταμών Άρδα, Έβρου, Τόνζου, Στρυμόνα, Δούναβη, στους παραπόταμούς τους και στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Πολλές από τις τοποθεσίες με φωλιές στη χώρα βρίσκονται στα Εθνικά πάρκα ‘Κεντρικά Βαλκάνια’, ‘Ρίλα’ και ‘Πιρίν’, στα Φυσικά πάρκα ‘Στράντζα’, ‘Βαλκανικό πάρκο Βρατσάνσκι’, καθώς και σε διατηρημένες και προστατευμένες περιοχές.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Στη Βουλγαρία το κοινό σαΐνι φτάνει σε μήκος σώματος έως και 35 εκ. και το άνοιγμα φτερών φτάνει τα 70 εκ. Τα αρσενικά είναι γκρι στην κορυφή και προς το άσπρο με σκουριασμένο καφέ λωρίδες στο κάτω μέρος. Έχουν 6-7 μαύρες ρίγες στην ουρά τους, οι οποίες δεν υπάρχουν στο πάνω μέρος των μεσαίων φτερών του πηδαλίου. Τα θηλυκά είναι γκρι-καφέ στην κορυφή και προς το άσπρο με σκούρες καφέ λωρίδες στο κάτω μέρος. Η ίριδα και στα δύο φύλα είναι μαύρη. Στα μικρά, το φτέρωμα είναι σκούρο καφέ και ασπρίζει από κάτω με μια ξεκάθαρα προσδιορισμένη ρίγα στον λαιμό. Οι βιότοποί τους είναι συνήθως δάση με φυλλοβόλα δέντρα, ομάδες και μεμονωμένα δέντρα σε κοιλάδες ποταμών. Κατά την αποδημία σχηματίζουν σμήνη. Είναι ιπτάμενα είδη, μεταναστευτικά σε έναν ευρύ χώρο. Τρέφεται με μικρά και μεσαίου μεγέθους πουλιά και θηλαστικά.
Κατάσταση διατήρησης
Άγνωστη.
Κατάσταση διατήρησης
Το κοινό σαΐνι είναι μέρος του Κόκκινου Βιβλίου Δεδομένων της Βουλγαρίας (2015) με κατηγορία ‘Ευάλωτα’ καθώς και στο Παράρτημα 2 και 3 του Νόμου περί Βιοποικιλότητας (BDA). Αυτό το είδος περιλαμβάνεται επίσης στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2009/147/EC του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη διατήρηση των άγριων πτηνών. Περιλαμβάνεται στη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών με κατηγορία Είδος Ελάχιστης Ανησυχίας.
*Σημείωση: Για την περιγραφή των πτηνών χρησιμοποιούνται πληροφορίες από: Golemanski, V. & al. (eds). 2015. Red Data Book of the Republic of Bulgaria(Κόκκινο Βιβλίο Δεδομένων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας), Τόμος 2. Ζώα. BAS & MoEW, Sofia(Σόφια) [English ed.(Αγγλική έκδοση):ISBN 978-954-9746-22-8 (IBER – BAS), 978-954-8497-18-3 (MoEW), Michev T., D. Simeonov, L. Profirov. 2012. Πτηνά της Βαλκανικής Χερσονήσου. Ecotan, Sofia(Σόφια), 300 pp., η ιστοσελίδα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.