Κατανομή των ειδών
Κοινό είδος και μόνιμος κάτοικος της περιοχής μελέτης. Παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2% του εθνικού πληθυσμού που εκτιμάται ότι αριθμεί 250.000 – 330.000 ζευγάρια. Η κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, εκτιμάται από καλή έως εξαιρετική. Στη περιοχή μελέτης απαντάται κυρίως στα δάση πλατυφύλλων από τα χαμηλότερα υψόμετρα (δάση δρυός, γαύρου και λοιπών πλατυφύλλων) έως τα μεγαλύτερα (δάση οξυάς). Επίσης, είναι δυνατό να παρατηρηθεί και σε ψηλούς θαμνότοπους της περιοχής ή και σε χαμηλότερα υψόμετρα σε περιοχές όπου απαντώνται ομάδες δέντρων κοντά σε δασικά οικοσυστήματα.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Μικρού μεγέθους κορακοειδές με εντυπωσιακό φτέρωμα. Με ρόδινο-γκριζοκάστανο σώμα, λευκό λαιμό και πίσω μέρος, κοντόχοντρο μαύρο ράμφος, παχύ μουστάκι, ασπριδερή κορόνα με μαύρα στίγματα. Φτερούγες ασπρόμαυρες, γαλάζιες, γκριζοκαστανές, ουρά μακριά, μαύρη με λευκή βάση. Απόμακρη, δύσκολα πλησιάζεται. Πετά ευθεία αλλά ακανόνιστα με μικρά σκαμπανεβάσματα. Αποθηκεύει το φθινόπωρο την αγαπημένη της τροφή, τα βελανίδια, για να τα βρει τον χειμώνα. Με αυτόν τον τρόπο βοηθά στην αναγέννηση των δρυοδασών, μεταφέροντας βελανίδια για αποθήκευση σε αποστάσεις έως και 20 χιλιομέτρων! Μιμείται τις φωνές των θηρευτών της, κυρίως της γερακίνας και του διπλοσάινου. Η φωνή της είναι δυνατή και στριγκιά. Όταν αντιληφθούν θηρευτή μια πραγματική οχλαγωγία ξεσπά στο δάσος!
Μόνιμος κάτοικος της περιοχής. Δασόβιο είδος, ζει σε περιοχές με δάση φυλλοβόλων ή κωνοφόρων. Παρατηρείται αύξηση της παρουσίας της και σε οπωρώνες, ελαιώνες, και κατοικημένες πεδινές περιοχές. Φωλιάζει συνήθως σε δέντρα, αλλά και σε θάμνους. Βρίσκει την τροφή της στα δέντρα αλλά και στο έδαφος. Είναι παμφάγο πτηνό και τρέφεται με ασπόνδυλα, συμπεριλαμβανομένων επιβλαβών εντόμων, βελανίδια, σπόρους οξιάς, μούρα και κυρίως κατά την αναπαραγωγική περίοδο αυγά και νεοσσούς άλλων πτηνών, νυχτερίδες και μικρά τρωκτικά.
Το είδος δεν αντιμετωπίζει σημαντικές απειλές. Λόγω ωστόσο της μεγάλης κατανομής της και του γεγονότος ότι πολλές φορές δραστηριοποιείται στον οικότονο δασών και αγροτικών καλλιεργειών, πολλές φορές διώκεται από τους καλλιεργητές που την θεωρούν «ανεπιθύμητο είδος» λόγω των καταστροφών που προκαλεί σε αγροτικές καλλιέργειες.
Κατάσταση διατήρησης
Μειωμένης Ανησυχίας.
Κατάσταση διατήρησης
Προστατεύεται από την Οδηγία 2009/147/ΕΚ (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο το είδος δεν κατατάσσεται σε κατηγορία απειλής. Επίσης, δεν κατατάσσεται σε κατηγορία ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ως προς την προστασία τους από την BirdLife International.