Κατανομή των ειδών
Κοινό είδος και μόνιμος κάτοικος της περιοχής μελέτης. Παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2% του εθνικού πληθυσμού που εκτιμάται ότι αριθμεί 250.000 – 680.000 ζευγάρια, με την κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, να εκτιμάται από καλή έως εξαιρετική. Στη περιοχή μελέτης το είδος απαντάται κυρίως, τόσο στις χαμηλότερου υψομέτρου αγροτοδασικές εκτάσεις, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση σε εκτάσεις αγραναπαύσεων και χορτολιβαδικές εκτάσεις, όσο και στις μεγαλύτερου υψομέτρου ανοιχτού τύπου εκτάσεις της αλπικής ζώνης όπου το είδος αφθονεί.
Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)
Λεπτή και μικρή σπίζα με σχετικά μακριά ουρά και κοντό κωνικό γκρίζο ράμφος. Πάνω μέρη καφέ, κόκκινο μέτωπο και στήθος, γκρίζος σβέρκος. Τα θηλυκά χωρίς κόκκινους χρωματισμούς. Ανήσυχο και δραστήριο, ξεπετιέται απότομα και ξανακάθεται γρήγορα. Η επιστημονική του ονομασία αποτελεί ευθεία αναφορά στην αγαπημένη του τροφή, σπόρους λιναριού (Linum usitatissimum) και κάνναβης (Cannabis spp.). Έχει ευχάριστο κελάηδημα με σύντομες φράσεις καλά διαχωρισμένες.
Μόνιμος κάτοικος της περιοχής. Αναπαράγεται σε ανοιχτές ορεινές περιοχές, αλλά και σε χαμηλά υψόμετρα, με πυκνούς θάμνους, ανοιχτή μακία, φρύγανα, ερεικώνες. Του αρέσουν τα ανοιχτά τοπία με αγκαθωτούς θάμνους ή κέδρα. Φτιάχνει τη φωλιά του μέσα σε έναν θάμνο. Εκτός αναπαραγωγικής περιόδου απαντάται σε μεγάλα κοπάδια, συχνά μαζί με άλλες σπίζες, συνήθως σε ακτές και αλμυρόβαλτους. Τρέφεται στο έδαφος ή χαμηλά σε θάμνους. Καταναλώνει μικρού και μεσαίου μεγέθους σπόρους, ενώ σπάνια θα φάει κάποιο ασπόνδυλο.
Η κυριότερη απειλή για το είδος είναι η επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη παραδοσιακών αγροτικών πρακτικών και χρήσεων γης που ως αποτέλεσμα έχουν την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων του. Η δάσωση των ανοιχτού τύπου ενδιαιτημάτων επίσης περιορίζει σε έκταση τα κατάλληλα ενδιαιτήματά του. Τα ζιζανιοκτόνα που χρησιμοποιούνται στην εντατική γεωργία και η εξάλειψη των αγραναπαύσεων αποτελούν παράγοντες μείωσης της διαθεσιμότητάς τροφής του. Η παράνομη παγίδευση με σκοπό την αιχμαλωσία του σε κλουβιά ως ωδικό πτηνό μπορεί τοπικά να μειώσει τον πληθυσμό του.
Κατάσταση διατήρησης
Μειωμένης Ανησυχίας.
Κατάσταση διατήρησης
Προστατεύεται από την Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο το είδος δεν κατατάσσεται σε κατηγορία απειλής.Κατατάσσεται στη κατηγορία SPEC 2 ειδών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ως προς την προστασία τους από την BirdLife International.