Πρασινόσαυρα

(Lacerta viridis)
Απαντάται σε πυκνή βλάστηση συχνά κοντά στο νερό, συνηθίζει να λιάζεται τις πρωινές και απογευματινές ώρες. Σε αραιά δάση με πυκνό υπόροφο, σε άκρες δασών, φυτοφράχτες, αμπελώνες, ακόμα και σε μεγάλα υψόμετρα.
Sophia Siggiridou_Kostas Vidakis, MSc

Κατανομή των ειδών

Κοινό είδος στη περιοχή μελέτης που παρατηρείται σε ποσοστό μικρότερο του 2% του εθνικού πληθυσμού. Η κατάσταση του τοπικού πληθυσμού του, ο οποίος δεν είναι απομονωμένος εντός της ευρύτερης περιοχής εξάπλωσης, εκτιμάται ως καλή. Στη περιοχή μελέτης δραστηριοποιείται κυρίως σε ενδιαιτήματα με αραιή δενδρώδη βλάστηση και πλούσιο υπόροφο, στις ανοιχτές περιοχές της αλπικής ζώνης και στις αγροτοδασικές περιοχές των χαμηλότερων υψομέτρων.

Περιγραφή του είδους (βιολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά)

Κλασική σαύρα με καλά διαφοροποιημένο κεφάλι, λαιμό και άκρα. Συνολικό μήκος 45 εκ., μήκος σώματος χωρίς την ουρά 13 εκ. Η μακριά ουρά χρησιμοποιείται για την κίνηση και την αναπαραγωγή. Ο χρωματισμός διαφέρει ανά φύλο και ηλικία. Τα αρσενικά είναι πράσινα με λαιμό συνήθως λαμπερό μπλε, συχνά μπλε και στο κεφάλι. Τα θηλυκά είναι μικρότερα με βασικό χρωματισμό όπως των αρσενικών, αλλά συχνά και καφέ, με μικρά μαύρα στίγματα στη ράχη, λαιμός κιτρινωπός ή λευκός, σπανιότερα μπλε. Κατά την αυτοτομία της ουράς, τον εσκεμμένο δηλαδή ακρωτηριασμό της που επιτυγχάνεται με κατάλληλη σύσπαση των μυών που περιβάλλουν τους σπονδύλους στο σημείο όπου ασκείται μηχανική πίεση από την επίθεση ενός θηρευτή, το τμήμα που αποκόπτεται αρχίζει να κινείται έντονα προκειμένου να προκαλέσει το ενδιαφέρον του θηρευτή έτσι ώστε η σαύρα να καταφέρει να αποδράσει με επιτυχία. Στη συνέχεια η ουρά αναγεννάται.

Απαντάται σε πυκνή βλάστηση συχνά κοντά στο νερό, συνηθίζει να λιάζεται τις πρωινές και απογευματινές ώρες. Σε αραιά δάση με πυκνό υπόροφο, σε άκρες δασών, φυτοφράχτες, αμπελώνες, ακόμα και σε μεγάλα υψόμετρα. Εδαφόβιο, αλλά και ικανός αναρριχητής παρατηρείται και σε θάμνους και φυτοφράχτες. Πέφτει σε χειμέρια νάρκη. Ωοτόκο. Χρησιμοποιεί τη διχαλωτή γλώσσα του, βγάζοντάς τη πολλές φορές, για να αντιληφθεί το περιβάλλον της και να εκτιμήσει την πιθανότητα κινδύνου ή εύρεσης λείας. Τρέφεται κυρίως με έντομα και άλλα ασπόνδυλα, μερικές φορές καταναλώνει φρούτα, αυγά και νεοσσούς πτηνών, μικρές σαύρες και ποντίκια.

Δεν υπάρχουν σημαντικές απειλές για το είδος. Στο ευρύ φάσμα της κατανομής του απειλείται τοπικά από απώλεια ενδιαιτημάτων λόγω δάσωσης ανοιχτού τύπου ενδιαιτημάτων και αρπακτικότητας από οικόσιτες γάτες. Η χρήση φυτοφαρμάκων μπορεί να μειώσει την διαθεσιμότητα τροφής τους στις περιοχές με αγροτικές καλλιέργειες.

Κατάσταση διατήρησης

Μειωμένης Ανησυχίας.

Κατάσταση διατήρησης

Προστατεύεται από την Οδηγία 92/43/ΕOΚ (Παράρτημα ΙV) και την Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ). Σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο στην Ελλάδα και με την IUCN σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναφέρεται ως είδος μειωμένου ενδιαφέροντος.